Ubierz się ciepło...

Zima idzie...
Więc ubierz się ciepło
w miłość...
Nie pozwól by chłodne wieczory obojętności
wyziębiły nasze ciała z wzajemnej czułości.
Dlatego
ubierz się ciepło
w bawełnę nadziei,
szytą nićmi szacunku.
Przed wiatrem egoizmu
okryj głowę
czapką zrozumienia
i kapturem empatii..
Nie zapomnij o
rękawiczkach dobroci
a także butach
ocieplanych chęcią niesienia pomocy,
No i szalik wytrwałości,
bo nie wiesz
kiedy przyjdzie wiosna...
Po prostu ubierz się ciepło...
... w miłość...

Uśmiecham się do siebie...

Uśmiecham się do siebie,

Głaszczę delikatnie swoje myśli o Tobie,

Selekcjonuję je uważnie wybierając tylko te powodujące ciepło w mym Sercu…

Na pożegnanie tulę wszystkie nasze miłe wspomnienia

Bo tylko je chcę pamiętać…

Nie ma sensu rozdrapywać to co boli,

Gdy zbliża się czas odejścia powoli,

Rozkoszować się chcę każdą chwilą z Tobą,

Bo wiem, że żadne łzy tutaj nie pomogą…

Kiedyś spojrzę w piękne niebo rozgwieżdżone,

Gdzie gwiazdy przedstawiają marzenia niespełnione,

Pomacham im ręką za to, że kiedyś były

I me Serce nadzieją na lepsze jutro wypełniły

Bo nie płaczę nad tym, co się nie wydarzyło,

Tylko cieszę się z tego, co choć troszkę się spełniło.

Dziękuje za te wyjątkowe chwile, które podnosiły mnie gdy upadałam,

Za ten niezapomniany czas kiedy tak mocno się do Ciebie przytulałam.

Uśmiecham się do siebie,

Wszystko wokół przybiera barwę Twoich oczu,

Wspominam dotyk Twego głosu tulący moje uszy,

Zamykam w dłoniach mego Serca, to co nigdy się nie skończy,

Pomimo pożegnania…

~Jesień 2010, UK~

Bałagan myśli w sercu

Ktoś wziął jej ciało

Zbyt szybko

Zbyt zachłannie...

Lecz w tym pędzie pożądliwości

Nie zapomniał o najważniejszym...

O pieszczotach duszy kobiety,

Które w połączeniu z dotykiem ciała

Wręcz uzależniają...

Serce tak wiele pomieści,

Tak wiele pamięta,

Tak zdradziecko tęskni...

Strach myśli nieprzyzwoitych

Nie tych plugawych

Czy pikanterii barwiącej życie,

Lecz tych skrywanych

Tak bardzo głęboko

By nie zraniły nikogo...

Serce tak mało rozumie

Tak mało słucha

Tak trudno zapomina tych co już nie ma

W naszym życiu...

Strach słów niewypowiedzianych

Gdy był na to czas

O uczuciach mocno skrywanych

Ktore teraz zabijają nas...

Czy może tylko mnie?...

~czerwiec, 2013, UK~

Chcę uciec...

Uciec... tak szybko

by nie dogoniły mnie wspomnienia...

Odizolować się od smutku

rzeczy nieodwracalnych...

Jak zmusić mózg do wyrzucenia myśli,

które tak ranią serce?

Przecież wiem, że łzy nic nie zmienią,

Przecież wiem, że to co było nie wróci...

Chcę iść w drugą stronę,

ale wciąż zapominam, że ziemia jest okrągła

I nawet nie wiem kiedy

znów jestem w tym samym punkcie

beznadziejności uczuć...

Jak się uodpornić, wzmocnić,

Jak się zatrzymać w miejscu

gdzie nie spotkam tego, przed czym uciekam,
i zarazem iść naprzód...

Na nowo otwarta rana goi się dłużej,

Słone łzy krwi pieką bardziej,

A ciało coraz słabsze, dusza taka wątła,

Serce bije wolniej, umysł nie nadąża...

Chcę uciec od tego bólu

choćby w pustkę uczuć...

~2 listopad 2013, UK~

Krople krwi na moim życiu...

Ktoś odszedł z kawałkiem mojego Serca

Wyrwanego brutalnie...

Skropił moją świeżą krwią

Wszystkie wnętrzności życia.

Nie dał znieczulenia,

Nie powiedział dlaczego...

Mając ręce ubrudzone moją krwią

Szukał współczucia u innych...

Gdy myślałam, że to koniec

Odkryłam,

Że jednak można żyć z kawałkiem wyrwanego Serca

Nawet jeśli rana nigdy się nie zabliźni

A krew zadanego bólu

Wciąż będę znajdować

Na kolejnych kawałkach mojego życia

Tego wczoraj, dzisiaj i jutro...

Serce matki może wyleczyć tylko samo dziecko,

Tylko dziecku jest się w stanie wybaczyć wszystko...

Twoje Serce Cię potrzebuje...

Oparła głowę o ścianę,

Łzami myśli pomazane,

Serce krwawi już na stałe

Przez uczucia obolałe,

Znów ta walka sama z sobą,

Bo nie stoi nikt przed Tobą,

Strat już tyle w życiu było...

Wszystko na tym się skupiło.

Nie zmieniając dróg swych myśli

Tylko koszmar Ci się przyśni.

Już na wczoraj wpływu nie masz,

Może dzisiaj coś pozmieniasz?

Sama opatrz swoje Serce

Potrzebujesz tego wielce,

Nakarm je swoim spokojem

Nałóż wybaczenia zbroję,

Złe emocje zdezynfekuj,

Czule się Nim zaopiekuj,

Znajdź też szczyptę zaufania,

Złe wspomnienia wrzuć do prania,

Dobre słowo nie zaszkodzi,

Serce Ci to wynagrodzi,

No i przykryj Je miłością,

Taką szczerą, z żarliwością,

Słyszysz? Jakby lżej oddycha?

I tak ciężko już nie wzdycha,

Oczęta swe lekko otwiera

Ramiona wolno rozpościera,

Życie jakby w Nie wstępuje,

Widzisz? Już się troszkę lepiej czuje.

Spójrz w swe lustrzane odbicie,

Czy Ty się uśmiechasz skrycie?

To już Serce odwdzięczać się zaczyna

I na Twoje Szczęście pazura zagina.